Układy naszego ciała są bioelektryczne. To właśnie dzięki przewodzeniu elektrycznemu w naszym układzie nerwowym odbieramy wrażenia zmysłowe, myślimy, uczymy się i jesteśmy aktywni. Natomiast przewodzenie elektryczne oraz utrzymywanie potencjału elektrycznego możliwe jest w ciele dzięki wodzie.

Błony komórek nerwowych oraz wszystkich innych są biegunowe, czyli mają w różnych miejscach różne potencjały elektryczne. Jest tak z powodu oddziaływania między dodatnio naładowanymi jonami sodu na zewnątrz komórki, a ujemnie naładowanymi jonami wewnątrz komórek. Potencjał ten wynosi ok 70 mV. Zjawisko nosi nazwę pompy sodowo – potasowej.
Stan tej pompy i tym samym funkcjonowanie komórek w ciele oraz neuronów w mózgu, zależy nasycenia ustroju człowieka wodą. W normalnych warunkach polaryzacja błony się zmniejsza, jeżeli jest za mały poziom wody w organizmie.
Spadek potencjału do 60 mV powoduje znaczne osłabienie możliwości intelektualnych. Przy jeszcze niższym potencjale pojawiają się problemy w funkcjonowaniu organizmu, a przy 30 mV śmierć. Może to nastąpić w sytuacji radykalnego odwodnienia lub niedożywienia.

Istnienie polaryzacji komórek oznacza, że posiadają one potencjał czynnościowy, czyli możliwość reagowania na bodźce. Umożliwia to przekazywanie sygnałów wewnątrz i między komórkami.
Dzięki temu organizm działa, nie tylko żyje. Tak więc, jakość tego działania na poziomie fizycznym zależy od sprawności działania komórek, czyli m.in. od potencjału błon komórkowych warunkowanego nasyceniem ich wodą.
Podsumowując: nerwy i mięśnie funkcjonują optymalnie, jeśli właściwy jest potencjał błon komórkowych. Z kolei, wysoka polaryzacja błon komórkowych zależy od utrzymywania odpowiedniego, zrównoważonego stężenia jonów wzdłuż wszystkich błon komórkowych. Ma to jednoznaczny związek z ilością wody wypitej i dostarczonej do komórek.

Wysoki potencjał błony komórkowej zmniejsza jej wrażliwość na zewnętrzne stymulatory.
W efekcie daje to naszemu układowi bioelektrycznemu możliwość działania zgodnie z naszym wyborem. Łatwiej koncentrujemy swoją uwagę na tym, co wybraliśmy. Łatwiej ograniczamy wpływ na nas innych, nieistotnych stymulatorów. Poprawia to koncentrację, zwiększa zdolność uczenia się.
Dodatkowo, wzmacnia się odporność organizmu i polepsza zdrowie. Zmniejsza się szkodliwy efekt wpływu zewnętrznych pól elektromagnetycznych.

Tak więc odwodnienie ciała oznacza problemy. Odwodnienie może nastąpić nie tylko poprzez dostarczanie wody w zbyt małej ilości. W pewnym stopniu, następuje również wskutek działania substancji zwanych diuretykami.
Należą do nich: herbata, kawa, kofeinowe napoje gazowane, czekolada i alkohol.
Hamują one ponowne wchłanianie wody w nerkach, osłabiając działanie hormonu antydiuretycznego. Wskutek tego, organizm traci więcej wody z moczem. Działanie to jest wzmacniane przy zjadaniu soli (np. czipsy, solone orzeszki, paluszki).
Nierównowaga soli i wody w organizmie uaktywnia ośrodki pragnienia w hipokampie. Pijemy więc więcej, ale im więcej pijemy diuretyków, tym bardziej stajemy się odwodnieni!

Substancje moczopędne mają też związek z bólami głowy. Przyczyną bólu może być odwodnienie oraz w efekcie zmniejszenie produkcji płynu mózgowo – rdzeniowego i zwężenie naczyń krwionośnych w mózgu.

Ciekawe jest to, że najbardziej odwodnieni nie czują już pragnienia. To efekt ignorowania pierwszych sygnałów ostrzegawczych wysyłanych przez ciało.

Wodę, jak wszystko inne, można przedawkować. Jednak bardzo trudno jest zmusić organizm do wypicia nadmiernej jej ilości.
Niekiedy, dostarczanie wody w dużej ilości szkodzi. Tak jest w przypadku niedożywienia i niewystarczającego spożycia białka. Wówczas, niski poziom albumin powoduje nietrzymanie wody we krwi. Nie dostaje się ona do mózgu i komórek nerwowych, a powoduje obrzęki.Również ostrożnie i niezbyt dużo wody powinny pić osoby z niewłaściwym wydzielaniem hormonu antydiuretycznego lub psychogennym zwiększeniem pragnienia.
Jednak takie sytuacje są bardzo rzadkie.

Soki owocowe, poprzez dużą zawartość cukru, wiążą wodę w organizmie. Zmniejszają tym samym ilość składników potrzebnych do utrzymania odpowiednich własności elektrolitów w ciele.
Podobnie inne napoje z zawartością sody dietetycznej.
Organizm traktuje takie płyny jak pokarm; zabiera wodę z innych części ciała i tworzy substancje niezbędne do strawienia tych napojów. Po przetworzeniu, ostateczne, dostarczają one wody metabolicznej. Jednak cały ten proces wymaga zużycia dodatkowej ilości energii.

Dlatego najbardziej odpowiednim dla organizmu napojem jest czysta, niegazowana woda. Picie małymi łykami utrzymuje ciało w stanie nawodnionym. Wówczas mózg i cały organizm pracuje z optymalną efektywnością.
Organizm ciągle traci wodę, więc potrzebne jest ciągłe jej dostarczanie.

W normalnych warunkach ciało potrzebuje 20 ml wody na 1 kg wagi. Dla prawie wszystkich ludzi picie wody w tej  ilości jest koniecznością. Oznacza to konieczność wypicia ok. 1 l przy wadze 50 kg, a 1,5 l, przy wadze 75 kg. W okresach wysiłku lub stresu obliczoną ilość należy podwoić lub nawet potroić.

Picie zwiększonej ilości wody wymaga przyzwyczajenia organizmu. Z czasem ciało, zamiast w warunkach ciągłego niedoboru wody, zacznie funkcjonować w pełnym nawodnieniu, czyli w większym komforcie.

Więcej o znaczeniu wody przeczytasz w artykule Bez wody o wodzie.